رگ بند

من سعی کردم تا درد را بکشم

اما تنها چیزی که عایدم شد درد بیشتر بود

برای مرگ دراز می کشم

باریدن قرمزم را افسوس مخور

می میرم, بدرگاه خدا التماس می کنم, خون می دهم فریاد سر میزنم

آیا خیلی غرق شده ام , که توان بازگشتم نباشد ؟

خیلی گم شده ام

خدایم ,رگ بندم

رستگاریم ده

مرا بیاد می آوری ؟

گم گشته از دورها

آنطرف خواهی بود همراهم یا مرا بدست فراموشی می سپاری ؟

زخم من برای گورم می گرید

روح من برای رستگاری

آیا قبولم نمی کنی؟

خدایا

خدایم

نفسم را تا هنگامی که این زندگی ناقوسش را بصدا در بیاورد حبس می کنم

پشت یک خنده پنهان میشوم تا نقشه زیرکانه ام آشکار نگردد

اما ای خدایا من بر این باورم که من ایمانم را در دستیافتنی هایم باخته ام

بیدارشده ام تا خود را پیدا کنم در سایه بافته هایی که خود ساخته ام

با اشتیاق کامل می خواهم خود را در آغوش تو غرق کنم

بدور از این مکان ساخته دست بشریت

آیا مرا از خودم بیرون خواهی کشید ؟

می خزم در این دنیایی که دردش از میان رگ هایم می گذرد

بدرونم نگاه میکنم اما قلبم عوض شده

نمی توانم دیگر ادامه دهم

می دانم عاقبتم چه خواهد شد...

گم گشته ای در یک دنیای مرده بدنبال یافتنی هایی بیشتر

بیزار از این دروغ بزرگ زندگی

آیا مرا از خودم بیرون خواهی کشید ؟

در فراغ تو

از ماندن در اینجا احساس خستگی می کنم

احاطه شده ای با ترس های بچگی

اگر می خواهی ترکم کنی آرزویم این است که مرا ترک کنی

چونکه بودنت ماندگار شده است

و مرا با خودم تنها نمی گذارد

طناب هایم بازشدنی نیست

دردم بیشتر از بیش حقیقی است

اما بیش تر از آنی است که زمان بتواند آنرا پاک کند.

وقتی تو گریه می کنی اشک هایت را پاک می کنم

وقتی که تو فریاد سر میزنی با تمام ترس هایت می جنگم

و دست تورا تا تمام این سال ها در دست گرفته ام

و تو تمامی وجود من را تا ابد دردست داری

مرا با نور تسکین بخش خود فرا گرفته ای

وحالا من زنجره ای هستم به زندگی که تو برایم بجا گزاشته ای

صدای تو تمام ذهنیتم را از من بدور می کند

وصورت تو تمام رویاهایم را در هم می شکند

من بسختی با خودم جنگیدم تا باور کنم تو رفتی و من هرگز دیگر تو را نخواهم دید ... اما با تو خواهم بود تا ابدیت تنهایی ام

جابه‌جا شو

ما تمام شهر را زیر پا گذاشتیم

و هیچ گوشه‌ای را نیافتیم که قبلاً

یک بار به آن سر نزده باشیم

ما همه‌چیز را تجربه کرده‌ایم

آزادی، همین‌جا به پایان می‌رسد

ما باید حالا

از این مانع عبور کنیم

جابه‌جا شو

دیگر ورطه را نمی‌بینی

یک، دو، سه و بدو

آسمان بر فراز ما درهم می‌شکند

ما با هم موفق می‌شویم

به آن سوی دنیایی برویم

که پشت سر ما فرو می‌پاشد

ما بار دیگر به عقب می‌نگریم

این آخرین نگاه است

بر آن‌چه که همیشه وجود داشت

بیا، یک بار دیگر عمیق نفس بکش

این می‌تواند آغازی باشد

فردا دست‌یافتنی است

همه چیز را پشت سر بگذار

دیگر چیزی برای از دست دادن باقی نمانده است

آن‌چه که پس من و تو وجود دارد

ما را باز نمی‌دارد

جابه‌جا شو

و به من نگاه کن

سلام

نوشته های با طعم آلبالو رو اینجا مینویسم دیگه